Jeśli można o jakimkolwiek zespole z polskiej sceny reggae powiedzieć, że jest ekstremalny, to właśnie o tym. Słupska formacja, choć gra muzykę, którą można oceniać czasem jako taneczną, jest jednak mocno radykalna w przekazie. Zaczynała od folku, a skończyła na mocnym dubie.
Wszystko zaczęło się 15 lat temu w klubie „Czarny Kot” działającym na scenie alternatywnej, bowiem muzycy byli związani ze środowiskiem ekologicznym skupionym wokół Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi. Właśnie z tym ruchem był związany pierwszy występ grupy, która zagrała podczas Dni Ziemi.
Regularną działalność koncertową grupa zaczęła krótko później, od uczestnictwa w trasie „Ratujmy Tatry”, należącej do ogólnopolskiej kampanii przeciw planom zorganizowania olimpiady w Zakopanem. Zespół odbył ją w towarzystwie punkowej formacji La Aferra.
Dwa lata później wyszła debiutancka kaseta zespołu, która stała się oprawą muzyczną do widowiska plenerowego „Żywioły” w realizacji teatru Rondo III, a kilku członkom udało się później nawet pojechać ze spektaklem do Portugalii.
– Rzecz zasadza się na animowaniu kilkunastometrowych kukieł i konstrukcji . Do tego światło i dźwięk. Były powietrze, woda, ziemia i ogień. To było pasjonujące przeżycie – opowiadał były członek grupy, Jacek Kaczmarek.
Pod koniec lat 90. Wszystkie Wschody Słońca zaczęły od folka przechodzić w stronę mieszanki etno i dubu. Latem 2000 r. wyszła płyta „All Sunrises Sound System”, która została szybko uznana jako jedna z najlepszych w dekadzie polskiego reggae. Zawierała mieszankę reggae, drum’n’bass oraz dubu i ambientu, a pojawili się na niej gościnnie producent Neil Perch znany z Zion Train oraz wokaliści Krzysztof „Kristafari” Kubiak (Stage Of Unity) i Anna Patynek (Orkiestra na Zdrowie).
Czy album jest naprawdę taki dziwny? Nie dla tych, którzy zdążyli się przyzwyczaić i polubić dubowe eksperymenty nadmorskich muzyków
W tym okresie zespół stał się polską wizytówką na dubowym rynku europejskim prezentując się na kilku zagranicznych oraz prestiżowych krajowych festiwalach. Poziom formacji potwierdził album „Luv etno logic beat” oraz niskonakładowy, wydany własnym sumptem „In Dub Trip”, a także kompozycje zamieszczone na składance „Dub Out Of Poland”.
– Teraz jeszcze bardziej odchodzimy od reggae. Zresztą ono zawsze było śladowe w naszej muzyce. To był raczej bas i niektóre warstwy perkusyjne. Teraz jeszcze bardziej je upraszczamy, więc nie wiem, co z tego wyjdzie. Ale z reggae to ma coraz mniej wspólnego – mówił w wywiadzie z tego okresu Marcin Rymarz.
Dekadę istnienia muzycy uświetnili płytą „RMX-1000”, na której znalazły się zmiksowane przez formację kompozycje Bakshish, Indios Bravos, Habakuk czy Inity Dub Mission.
Najnowszym dziełem projektu jest album o dziwnej nazwie „Japoński reżyser”. – Kino japońskie łączy skrajnie przeciwstawne emocje, a japońscy reżyserzy uchodzą za najbardziej pokręconych na świecie – wyjaśniają muzycy.
Czy album jest naprawdę taki dziwny? Nie dla tych, którzy zdążyli się przyzwyczaić i polubić dubowe eksperymenty nadmorskich muzyków. Cieszy też, że „słoneczka” chcą odejść wreszcie od tradycji, że fanów albumem raczą raz na kilka lat. Już pracują nad nowymi kompozycjami. Jedna ma być podobno inspirowana filmem „Bękarty wojny” Quentina Tarantino. Czyli tematyka filmowa ich nie opuszcza.
Dyskografia:
- Wszystkie Wschody Słońca (kaseta, Folk Time/Alternativo, 1997)
- Wszystkie Wschody Słońca vs La Aferra – Tribute to Tibet (singiel winylowy, SP, 1999)
- All Sunrises Sound System (płyta kompaktowa i kaseta, W Moich Oczach, 2000)
- In Dub Trip (płyta kompaktowa, All Sunrises Records, 2003)
- Luv etno logic beat (płyta kompaktowa, Rockers Publishing, 2003)
- Allsunrises Sound System 2004 (płyta kompaktowa, Mami Records, 2004)
- Ty i ty (wydawnictwo internetowe, Afterbeat, 2006)
- RMX-1000 (płyta kompaktowa, Lion Stage Records, 2006)
- Japoński reżyser (płyta kompaktowa, Lion Stage Records, 2009)
Fotografie z archiwum formacji
